Parafia Matki Bożej Różańcowej w Chrzanowie

Historia Parafii

Historia Parafii pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej w Chrzanowie

Już w 1957 roku w Parafii macierzystej św. Mikołaja w Chrzanowie na posiedzeniu Rady Parafialnej podjęto uchwałę  o rozpoczęciu starań o pozwolenie na budowę kościoła na miejscu dawnego folwarku plebańskiego (obecny plac Tysiąclecia). Potem proponowano plac przy obecnej ul. Wodzińskiej – przy cmentarzu. Podania o pozwolenie na budowę kierowano za pośrednictwem Kurii Metropolitalnej do władz województwa krakowskiego, a potem po zmianach administracyjnych – do władz wojewódzkich w Katowicach. Podania zawsze spotykały się z odmową – stwierdzano, że są ważne inne problemy gospodarcze, że potrzeba mieszkań, że trzeba rozwijać budownictwo przemysłowe, dlatego brak jest materiałów budowlanych. A przecież nasze miasto się rozwijało, rosły nowe bloki najpierw na starym mieście, potem przy ul. Trzebińskiej i poza ul. Trzebińską, nie mówiąc o osiedlu Północ. W pewnym momencie parafia św. Mikołaja liczyła 28 000 mieszkańców. I tej wielkiej liczebnie parafii służył jeden kościół – św. Mikołaja. Była ciasnota uwłaczająca ludzkiej godności ludzi spracowanych w kopalniach i ciężkim przemyśle. Dopiero koniec lat 70 – tych, wybór Ojca św. Jana Pawła II, powstanie „Solidarności” obudziło świadomość ludzką, poczucie godności i praw, poczucie siły społeczeństwa. Dzięki temu doszło do otrzymania pozwolenia na budowę naszego kościoła 7 X 1980 roku.

I właśnie dlatego wezwanie Matki Bożej Różańcowej zostało zaproponowane przez ks. prałata Zbigniewa Mońkę, jako wdzięczność Bogu za pozwolenie na budowę kościoła otrzymane 7 X – w święto Matki Bożej Różańcowej.

12 III 1981 roku została zatwierdzona lokalizacja kościoła przy ul. Kusocińskiego. W lecie przystąpiono do grodzenia parceli. Natomiast pełne prace przygotowawcze rozpoczęto w 1983 roku, było to skompletowanie niezbędnego sprzętu technicznego, stali zbrojeniowej, budowy wiaty warsztatowej, budowa „zaplecza socjalnego”, które po Bożym Narodzeniu stało się kaplicą liturgiczną. Projekt Świątyni wykonali mgr inż. arch. Jerzy Kubica i mgr inż. arch. Andrzej Gałkowski, a projekty konstrukcyjne wykonał mgr inż. Krzysztof Machnica.

Kamień węgielny poświęcił Ojciec święty Jan Paweł II na Błoniach Krakowskich 23 czerwca 1983 roku w czasie II Pielgrzymki do Ojczyzny, a został on wmurowany przez ks. kardynała Franciszka Macharskiego 6 października 1985 roku. Mamy trzy dzwony, które nazywają się: „Maryja”, „Jan Paweł II” i „Barbara”, które poświęcił 6 X 1991 roku J. Eksc. ks. bp. Albin Małysiak.

Budowa kościoła trwała równe 20 lat – chociaż nie wszystko było do końca gotowe, kościół został konsekrowany przez J. Em. Ks. kard. Franciszka Macharskiego już 14 X 2000 roku, w Roku Jubileuszowym.

Pod koniec lat 80 – tych mieszkańców naszej parafii było 20 000, obecnie jest 10 200 mieszkańców.

Scroll to Top