o Arcybractwie Straży Honorowej NSPJ
Przy Najświętszym Sercu
Straż Honorowa NSPJ powstała we Francji w 1863 r., czyli 146 lat temu, a impulsem do jej ustanowienia stało się objawienie Serca Jezusa św. Marii Małgorzacie, wizytce z klasztoru Paray – le – Monial (XVII w.). S. S. Nawiedzenia (wizytki), szerząc kult Najśw. Serca, inspirowały zakładanie bractw przy zgromadzeniach zakonnych i pośród wiernych. W rok po założeniu Straż Honorowa zyskała aprobatę Stolicy Apostolskiej. Wielu papieży, począwszy od Leona XIII, kierowało uwagę wiernych ku Najśw. Sercu, pośród nich również Jan Paweł II, który w orędziu na setną rocznicę (1999) poświęcenia ludzkości Najśw. Sercu powiedział m.in.: „człowiek roku 2000 potrzebuje Serca Chrystusa, aby poznać Boga i samego siebie, potrzebuje Go, aby budować cywilizację miłości”.
Arcybractwo Straży Honorowej NSPJ przy naszej parafii powstało w 1994 r., wcześniej kilka parafianek należało do stowarzyszenia przy kościele św. Mikołaja. Inicjatorem założenia tej wspólnoty w parafii był ks. Wiesław Widuch. Później obowiązki moderatora pełnił ks. Andrzej Kwak, w 2003 podjął je ks. Józef Sowa. Obecnie duchowym opiekunem Arcybractwa jest ks. kan. Grzegorz Pieróg, w którym mamy serdecznego doradcę i inspiratora wielu poczynań we wspólnocie. Od początku istnienia Arcybractwa w parafii wiernie towarzyszy nam ks. prob. Wojciech Bryja, który własnoręcznym wpisem potwierdził przynależność do wspólnoty czcicieli Najśw. Serca. Na początku obowiązki zelatorki pełniła Władysława Malczyk, obecnie – Adela Nakielska, podobnie jak jej poprzedniczka sercem oddana wspólnocie.
Czym jest Arcybractwo Straży Honorowej NSPJ?
Stowarzyszeniem, które ma na celu, aby jego członkowie „uprzytomnili sobie nieustanną miłość Boga ku nim i ku ich bliźnim” (Statut Arcybractwa). Członkowie wspólnoty poczuwają się do wynagradzania Najśw. Sercu, zranionemu grzechami ludzi. Starają się ponadto przepajać swoje osobiste życie wiary, jak również apostolskie i zawodowe – miłością Serca Chrystusa. Stowarzyszeni – dla osiągnięcia tego celu – obierają sobie jedną godzinę w czasie dnia, podczas której w szczególny sposób pamiętają o Zbawicielu i ofiarują Mu zwykłe zajęcia tej godziny, nie czyniąc w nich żadnej zmiany.
Dlaczego Straż Honorowa? Skąd ta nazwa?
Wybrana godzina duchowej obecności przy Zbawicielu to pełnienie straży, swoista łączność z ofiarą Chrystusa, podjęcie cząstki wynagradzania, uwielbienia i miłości, cząstki, którą – przez Chrystusa – stowarzyszeni ofiarują Bogu Ojcu. Czynią to za wzorem świętych patronów Arcybractwa: Matki Bożej, św. Jana Ewangelisty i św. Magdaleny, oni – obecni u stóp Krzyża – pierwsi pełnili straż honorową.
W życiu Arcybractwa – na przestrzeni tych lat – przewijało się wiele elementów: kult oddawany Najśw. Sercu Jezusa, kierunek eucharystyczny i wynagradzający, uświęcenie obowiązków stanu, pielgrzymki, wyjazdy i spotkania o charakterze towarzysko – rekreacyjnym. W każdy 1. czwartek miesiąca gromadzimy się w kościele, by w godzinnej adoracji trwać przy Jezusie Eucharystycznym. Podczas pierwszopiątkowych wieczornych Mszy Św. modlimy się w intencji wynagradzania Sercu Chrystusa za grzechy i zaniedbania. Po nabożeństwie – z zapalonymi świecami – trwamy nadal przed tabernakulum, odmawiając Litanię do Najśw. Serca Jezusa. Szczególne miejsce w kalendarzu Arcybractwa zajmują: uroczystości Najśw. Serca Jezusa, adoracja Najśw. Sakramentu podczas Czterdziestogodzinnego Nabożeństwa, Koronka do Bożego Miłosierdzia i adoracja o 1500 w Niedzielę Miłosierdzia Bożego oraz wielkopiątkowe czuwanie przy Grobie Pańskim. Do tradycji Arcybractwa należy organizowanie spotkań opłatkowych i z okazji święta patronalnego (uroczystość Najśw. Serca). Ważne miejsce w 15 letnim życiu wspólnoty zajmowały pielgrzymki do sanktuariów, gdzie Bóg w szczególny sposób okazuje swoje miłosierdzie. Corocznie, w czerwcu, udajemy się na Jasną Górę, by podczas ogólnopolskich pielgrzymek Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ zamanifestować swoje trwanie przy Najśw. Sercu i podziękować Maryi za łaski, uzyskane za Jej wstawiennictwem. Wielokrotnie modliliśmy się w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Stamtąd otrzymaliśmy relikwie św. Faustyny, które towarzyszą nam w modlitwie w każdy 3. piątek miesiąca po wieczornej Mszy Św. Pielgrzymowaliśmy do Lichenia, Czernej, Mogiły, Kalwarii, Trzebini. Nasze pielgrzymkowe szlaki wiodły również przez Hałcnów, Gidle, Rychwałd, Ludźmierz, Zakopane, Płoki i Limanową. Wszędzie Najśw. Sercu i Maryi powierzaliśmy własne intencje, sprawy parafii, Ojczyzny, Kościoła. Do miłych wydarzeń w życiu wspólnoty należały wyjazdy na Groble, gdzie kiedyś znajdował się karmelitański ośrodek rekolekcyjno – wypoczynkowy.
Stowarzyszenie aktywnie uczestniczy w życiu parafii, wraz z innymi grupami corocznie włącza się w organizację Festynu Parafialnego, prowadząc loterię fantową, cieszącą się dużym zainteresowaniem zwłaszcza u najmłodszych parafian. We wszystkich uroczystościach towarzyszy nam sztandar, ufundowany przez stowarzyszonych.
Obecnie wspólnota czcicieli Najśw. Serca liczy 40 członków. W ciągu 15 lat do wieczności odeszło kilkunastu stowarzyszonych: Józef Dyrcz, Janina Gros, Józefa Kasperkiewicz, Izabela Witek, Zofia Łuckoś, Władysława Świniarska, Stanisława Świątek, Helena Mstowska, Krystyna Lorenc, Janina Mathea, Danuta Sternal, Bronisława Szymańska, Otylia Żak. Wszystkie przedsięwzięcia i zdarzenia w Arcybractwie kierują nasze myśli ku Najśw. Sercu, symbolizującemu miłość Zbawiciela. Służą otworzeniu się na drugiego człowieka.
Dziękując Bogu za dar bycia razem we wspólnocie, prosimy Go o łaskę poszerzonego serca, byśmy umieli dawać miłość za Miłość.
~ Anna Gębka